Jest w moim kraju zwyczaj, że w dzień wigilijny,
Przy wzejściu pierwszej gwiazdy wieczornej na niebie,
Ludzie gniazda wspólnego łamią chleb biblijny
Najtkliwsze przekazując uczucia w tym chlebie.
Ten biały kruchy opłatek, pszenna kruszyna chleba,
a symbol wielkich rzeczy, symbol pokoju i nieba.
Na ziemię w noc wtuloną, Bóg schodzi jak przed wiekami.
Braćmi się znowu poczyńmy, przebaczmy krzywdy, gdy trzeba.
Podzielmy się opłatkiem, chlebem pokoju i nieba.
- Cyprian Kamil Norwid -
Kochani,
Świąt tak pięknych jak z familijnych filmów, bogatych nie w prezenty, a we wzruszenia, rodzinne opowieści, uśmiechy dzieci i wspomnienia dziadków. Miłości, cierpliwości, pokory i uważności każdego dnia.