Gdzie jesteś jesieni?

...Tu jestem.
W suchych liściach lecących
z szelestem,
w barwnych liściach, czerwonych
i złotych,
co na ziemi się kładą
pokotem.

Z dębu strząsam dojrzałe żołędzie,
babim latem przystrajam gałęzie,
ptakom wskażę bezpieczne
dróg szlaki,
jeża do snu utulę
pod krzakiem.
Mgły wieczorem nad wodą
rozłożę
i przed zimą odejdą
za morze...

I przyszła, nasza polska złota, rozpieszcza słońcem i kolorami...Codziennie rano idziemy w trójkę do przedszkola, potem spacerujemy juz we dwójkę z Antosiem...a dziś szkoda było wracać do domu i jedynym motywatorem były dary od jesieni uzbierane po drodze...sami zobaczcie...

Moje wymarzone wrzosowisko pyszni się w ogrodzie, a wielka w tym zasługa mojego kochanego męża, który spełnił żonkowe zachcianki i dzielnie w pocie czoła kopał, wywoził, przywoził, grabił, układał kostkę i sadził...
Przed:


Po:




W domu praca wre i pali się w rękach, weekend zapowiada się pod znakiem proszonych obiadów, podwieczorków i kolacji, więc kuchnia w pełnej gotowości:) Tworzą się też Tusiowe koszyczki i wiaderka na zabawki i puszka na mamusi ciasteczka...ale czasu, czasu potrzeba....

Tymczasem wpuszczam jesień i do domu...

Życzę wszystkim miłego weekendu i słonecznego początku jesieni...